Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zduńskiej Woli

Formularz (...)

Sygnatura akt

II K 234/20

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli

25 lipca 2017r.

II K 191/17

1.1.2.

Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli

19 października 2017r.

II K 240/17

1.1.3.

Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli

27 sierpnia 2019r.

II K 238/19

1.1.4.

Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli

23 czerwca 2020r.

II K 79/20

0.1.1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1

skazania wyrokami Sądu Rejonowego w Zduńskiej Woli wyliczonymi w punkcie 1.1, wykonanie (w części lub w całości) orzeczonych kar i środków karnych

odpisy wyroków

z obliczeniami kar, karta karna

k. 10-v, 11-v, 13-v, 26-v, 27-29, 50-v

1.2.1.2

zachowanie skazanego w warunkach wolnościowych i jego sytuacja rodzinna

wywiad środowiskowy

k. 44-45

1.2.1.3

poszukiwania skazanego listami gończymi, do odbycia orzeczonych prawomocnymi wyrokami kar pozbawienia wolności, wydanymi w sprawach II K 238/19 i II K 79/20 Sądu Rejonowego w Zduńskiej Woli

odpisy postanowień

k. 31, 32

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1

wykonywanie pracy zarobkowej w firmie PHU (...) w Z. w okresie od marca 2020r.

opinia o pracowniku

k. 8

2.  Ocena Dowodów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1.

odpisy wyroków, postanowień, obliczenia kar, karta karna

dokumenty te pochodziły od uprawnionych podmiotów, przyjęły właściwą formę, ich wiarygodność nie budziła żadnych wątpliwości.

wywiad środowiskowy

jw.

0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.2.

opinia o pracowniku

skazany M. G. był pracownikiem firmy (...) w Z. jedynie do lutego 2020r., co wynika z oświadczenia jej właściciela M. S. (vide: k. 14). Złożenie do akt sprawy w dniu 21 lipca 2020r. nieaktualnej opinii o pracowniku z dnia 04 grudnia 2019r., stanowiło próbę wprowadzenia w błąd Sądu orzekającego w niniejszej sprawie, iż skazany pracuje zarobkowo na podstawie umowy o pracę w w/w firmie.

3.  PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli, 19 października 2017r., II K 240/17

Środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat;

3.1.2.

Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli, 27 sierpnia 2019r., II K 238/19

Kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności; dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych;

3.1.3.

Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli, 23 czerwca 2020r., II K 79/20

Kara 1 roku pozbawienia wolności; zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat;

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Sąd orzekł o karze łącznej w oparciu o przepisy art. 85 i art. 86 k.k. w ich brzmieniu sprzed 24 czerwca 2020 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 (Dz. U. 2020.1086), przepisy rozdziału IX ustawy zmienianej w art. 38 (tj. Kodeksu Karnego), w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. W niniejszej sprawie wobec skazanego M. G. po dniu wejścia w życie ustawy, tj. po 24 czerwca 2020 r. nie zapadło żadne nowe skazanie.

Mając zatem na uwadze brzmienie przepisów art. 85 k.k. i art. 86 k.k., obowiązujące do dnia 23 czerwca 2020r. stwierdzić należy, że kary orzeczone wobec skazanego w/w wyrokami tut. Sądu są tego samego rodzaju - kary pozbawienia wolności, nie zostały dotychczas wykonane przez podsądnego, a nadto nie zachodzi przesłanka negatywna z art. 85 § 3 k.k.

Zgodnie z treścią art. 90 § 2 k.k. w razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa zakazów tego samego rodzaju, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej. Stosowany jest więc art. 88 k.k. a to oznacza, że nie było możliwe orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres krótszy niż dożywotnio, skoro jeden z orzeczonych środków (w sprawie II K 238/19) był w takim wymiarze określony.

4.  WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Okoliczności obciążające:

- uprzednia sześciokrotna karalność skazanego, co oznacza, że nie jest on sprawcą incydentalnym, jak wskazywał obrońca, lecz wchodzącym w konflikt z prawem i nie poddającym się resocjalizacji;

- wskutek uchylania się od odbywania kar pozbawienia wolności, zostały przez Sąd zarządzone poszukiwania skazanego listami gończymi, odpowiednio postanowieniami z dnia 06 maja 2020r. i z dnia 16 września 2020r.; listy gończe ostatecznie zrealizowane zostały przez funkcjonariuszy KPP w Z. w dniu 29 września 2020r. (vide: k. 37), przy czym z uwagi na zachowanie skazanego (opór, niestosowanie się do poleceń policji) podczas jego zatrzymania funkcjonariusze zmuszeni byli zastosować wobec niego środki przymusu bezpośredniego (vide: k. 164 akt sprawy II K 238/19).

Okoliczności łagodzące:

- poprawne funkcjonowanie skazanego w środowisku rodzinnym – skazany jest żonaty, posiada na utrzymaniu małoletnie dziecko, żona jest w zaawansowanej ciąży; przed zatrzymaniem przez funkcjonariuszy Policji pracował zarobkowo i łożył na utrzymanie rodziny.

Sąd uznał, iż powołane okoliczności przemawiają za połączeniem skazań na zasadzie asperacji zbliżonej do kumulacji i wymierzył M. G. karę łączną w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności (zgodnie z art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020r. mógł ją orzec w wymiarze od 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności do 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności).

Dokonując analizy podmiotowo - przedmiotowej pomiędzy poszczególnymi czynami przypisanymi skazanemu, a podlegającemu łączeniu, Sąd ustalił, że choć odległość czasowa pomiędzy nimi nie była znaczna (10 miesięcy), to różnorodność – co do zasady - naruszonych dóbr prawnych i odmienny sposób postępowania skazanego co do każdego z tych czynów nie przemawiają za istnieniem ścisłego związku pomiędzy nimi. Otóż wyrokiem tut. Sądu z dnia 27 sierpnia 2019r. w sprawie II K 238/19 został skazany za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. i art. 180a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., tj. za występek skierowany przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji oraz przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, zaś wyrokiem z dnia 23 czerwca 2020r. w sprawie II K 79/20 za czyn z art. 244 k.k. i art. 180a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., czyli przestępstwo przeciwko wymiarowi sprawiedliwości.

Kara łączna 2 lat pozbawienia wolności w sposób należyty realizuje cele, o jakich mowa w art. 85a k.k. Orzeczenie jej w mniejszym wymiarze, w tym przy zastosowaniu zasady asperacji zbliżonej do absorpcji, o co wnioskował obrońca, mając na uwadze wyżej opisane okoliczności, nie znajdowałoby uzasadnienia. Suma tych okoliczności wskazuje bowiem, że proces resocjalizacji M. G. dopiero co się rozpoczął i nie jest tak dalece zaawansowany, jak próbuje tego dowieść obrońca. Z całą pewnością nie uzasadnia wymierzenia skazanemu kary łącznej w wymiarze przez niego postulowanym, tj. 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Nie mogła prowadzić do tego również jedyna okoliczność łagodząca, tj. poprawne funkcjonowanie skazanego w życiu rodzinnym, czy trudna sytuacja, w jakiej znajduje się obecnie jego żona (zaawansowana ciąża, brak dochodów, wychowanie 6-letniej córki stron). Skazany miał świadomość konieczności odbycia kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności od dnia 27 listopada 2019r., kiedy to uprawomocnił się wyrok tut. Sądu wydany w sprawie II K 238/19. Nie bacząc na to, w dniu 14 lutego 2020r. popełnił kolejne przestępstwo, skutkujące kolejnym wyrokiem skazującym na karę 1 roku pozbawienia wolności wydanym w sprawie II K 79/20. Od tego czasu skutecznie ukrywał się przed organami ścigania, aż do dnia 29 września 2020r., kiedy doszło do jego zatrzymania przez funkcjonariuszy KPP w Z.. Nie sposób przy tym pominąć, że żona skazanego z małoletnią córką mieszkają wraz z jego matką, ojczymem, siostrą, bratem, a zatem ma zapewnioną pomoc w codziennych czynnościach, w tym przy opiece nad córką skazanego (zwłaszcza w czasie jej pobytu w szpitalu w związku z porodem), na co wskazał kurator w wywiadzie środowiskowym. Co więcej, mając na uwadze długotrwałe ukrywanie się skazanego przez organami ścigania, taki stan rzeczy miał miejsce przez kilka miesięcy przed jego zatrzymaniem i osadzeniem w zakładzie karnym. Co do trudnej sytuacji materialnej, w jakiej wskutek osadzenia skazanego w zakładzie karnym znalazła się jego żona i córka – jak wynika z wywiadu środowiskowego skazany ukrywając się przed Policją pracował w delegacjach i przekazywał żonie co miesiąc kwotę 2.500 złotych – nie jest to okoliczność tego rodzaju, która mogłaby w istotny sposób rzutować na wymiar kary łącznej w kierunku wskazywanym przez obrońcę. Tym bardziej, że – jak już podkreślono – z koniecznością odbycia kary w warunkach zakładu karnego skazany winien się liczyć już od dnia 27 listopada 2019r. Okres niemalże roku, kiedy to samowolnie uchylał się od wykonywania orzeczonej kary, był zatem wystarczającym by zgromadzić środki pozwalające na pokrycie najważniejszych wydatków jego rodziny w najbliższym czasie. Zaakcentowania też wymaga, że żona skazanego może ubiegać się o pomoc materialną w MOPS-ie w Z.. Sam zaś skazany, jako ojciec wkrótce dwojga dzieci jest z mocy ustawy zobowiązany do łożenia na ich utrzymanie, nawet przebywając w zakładzie karnym. Winien zatem tym bardziej czynić starania o podjęcie pracy zarobkowej na terenie zakładu karnego, a wynagrodzenie przekazywać na utrzymanie dzieci.

Reasumując, kara łączna wymierzona wobec M. G. z zastosowaniem asperacji zbliżonej do absorpcji nie byłaby karą sprawiedliwą i zgodną z poprawnymi kryteriami oceny opisanymi powyżej. Nie byłaby ona także w stanie zrealizować pożądanych zadań prewencyjnych, w szczególności w sferze prewencji indywidualnej, nakierowanej na osobę skazanego.

5.  Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Jak już wskazano w rozważaniach powyżej – mając na uwadze, że w sprawie II K 238/19 tut. Sądu orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, nie było możliwe orzeczenie łącznego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres krótszy niż dożywotnio. Co istotne, zakazy prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczone w sprawach II K 240/17 (na okres 3 lat) i II K 79/20 (na okres 5 lat) nie zostały dotychczas wykonane przez skazanego.

6.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu:

a) okres wykonywanej kary pozbawienia wolności od dnia 29 września 2020r. /godz. 21:55/ i nadal w sprawie II K 238/19 Sądu Rejonowego w Zduńskiej Woli;

b) okres zatrzymania od dnia 20 kwietnia 2019r. /godz. 20:55/ do dnia 21 kwietnia 2019r. /godz. 12:40/ w sprawie II K 238/19 Sądu Rejonowego w Zduńskiej Woli, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

4.

Wyroki opisane w punktach III i IV w zakresie kar pozbawienia wolności oraz wyroki opisane w punktach II, III i IV w zakresie środków karnych w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych uznano za pochłonięte niniejszym wyrokiem łącznym, zaś w pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu.

5.

Na podstawie art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego w zakresie wyroku opisanego w punkcie I, gdyż zarówno kara grzywny, jak i środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, zostały w całości wykonane przez skazanego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.

Skazany przebywa w zakładzie karnym i jego możliwości zarobkowe są bardzo ograniczone; z tych względów Sąd zwolnił go od ponoszenia wydatków w sprawie i przejął je na rachunek Skarbu Państwa.

7.  PODPIS

Magdalena Śliwińska